Strip daarentegen geeft je de tijd de informatie die je krijgt
voorgeschoteld rustig in je op te nemen. Doordat de tijd stil staat in de
beelden is het mogelijk strip te lezen. In strip is letterlijk en figuurlijk tijd en ruimte voor detail,
compositie, karakterisering, vormgeving, symbolisering, technische
formulering, en misschien wel een van de belangrijkste, contemplatie. In Calvin & Hobbes vertelt het beeld voortdurend meer dan dat
je op het eerste gezicht ziet. Een steeds terugkerende strook in de strip is
de strook waarin Calvin met Hobbes met de slee vervaarlijk door het landschap
roetsjen terwijl Calvin onderwijl filosofeert over het leven, het bestaan van
de mens, over toeval en voorbestemming en meer van dat soort diepgaande
zaken. In de eerste plaats lijkt het beeld totaal niet overeen te komen met
wat Calvin vertelt en lijken zijn woorden ongepast bij het gevaar dat Calvin
en Hobbes lopen als ze niet goed opletten waar ze rijden. Maar de afloop van de strook weet aan te tonen dat de woorden van
Calvin wel degelijk sloegen op wat er gebeurde in beeld, omdat het beeld in wezen liet zien wat de
woorden vertelde.
|