Kenmerkend aan deze serie was dat de animatie die gecreëerd werd
in die tijd te doen had met een economische crisis, waardoor de
productiekosten laag kwamen te liggen, dit leidde tot 'zuinige' animatie
waardoor deze meer weg had van een geanimeerde strip dan van de klassieke
vloeiende animatie van Disney. Tezuka
nam genoegen met de lage kosten. Vloeiende animatie werd alleen daar
toegepast waar het strikt nodig was. In zijn lange carrière tekende Tezuka bijna 150.000 pagina’s
strip, verdeeld over 500 verschillende titels, en was daarnaast erg succesvol
in het animatie veld. Tezuka Osamu's werk wordt tot de dag van vandaag nog
steeds herdrukt en Tezuka Osamu staat in Japan bekend als de onbetwiste
koning van de Japanse strip en Animatie. Het valt op dat de artiesten waarover ik zo
juist verteld heb allen een heel verschillend beeld hadden van animatie en
strip. De animaties van Winsor McCay zijn de
resultaten van zijn nieuwsgierigheid naar het medium en de vrijheid die hem
gegeven was op de redactie bij de krant. Zijn animaties en strips waren
instinctief goed gemaakt, en nergens geforceerd. In de tijd waarin McCay
leefde waren er namelijk nog geen maatstaven voor de animatie en strip. Pat Sullivan en Otto Messmer waren
inventieve lui die hun eigen weg gingen en het medium animatie en strip
constant op z'n kop zetten door Felix the Cat een onbewust alwetend bewustzijn
mee te geven. Voor hen was het een streven om te breken met conventies en het
publiek steeds op het verkeerde been te zetten.
|